Nowy (Part 1/? )

To jest pierwszy rozdział opowiadania mojego autorstwa ;p .. Jeżeli pojawią się jakieś błędy to z góry przepraszam. Mam nadzieję że komuś przypadnie do gustu i zostawi komentarz ;p 

Co by tu jeszcze dodać .. Postacie mogą zachowywać się trochę nienaturalnie niż pewnie zachowały by się w rzeczywistości. Już nie przeciągając więcej życzę miłego czytania ;D

Opowiadanie o EunHae z Super junior  Nowy

Rozdział 1.

Z punktu widzenia Eunhyuka:
-Dzień jak co dzień .. No nie do końca. Pierwszy dzień w nowej szkole, drugi miesiąc w Seulu i zero nowych znajomych. Tak bym ocenił swój stan jak do tej pory – mówiłem sam do siebie stojąc przed lustrem i oglądając się w nowym mundurku który zdecydowanie mi się nie podobał.

Po trzydziesto minutowym układaniu fryzury określiłem swój wygląd na w miarę znośny.

Nagle usłyszałem z dołu głos mojej mamy oznajmiający mi żebym się pospieszył bo się spóźnię, śniadanie czeka na stole a wyjść muszę o 7:30. Chwilkę później usłyszałem zamykające się drzwi wejściowe co oznacza że zostałem sam w domu.

Spakowałem książki do torby, telefon ze słuchawkami wsadziłem do czarnych spodni mojego mundurka i tak powędrowałem schodami w dół do kuchni. W ekspresowym tempie zjadłem śniadanie i pozmywałem po sobie. Zerknąłem jeszcze na zegarek i stwierdziłem że mam jeszcze 10 minuto do wyjścia więc poszedłem umyć jeszcze zęby, ubrałem buty przejrzałem się jeszcze raz w lustrze po czym wyszedłem z domu sprawdzając dwa razy czy dobrze zamknąłem drzwi. Włączyłem muzykę na słuchawkach i skierowałem kroki w kierunku szkoły.

Doszedłem do drzwi wielkiego budynku i przez chwilę się zawahałem. Wziąłem kilka głębokich wdechów na uspokojenie i wszedłem. Na holu czekał na mnie dyrektor który podał mi rozpiskę lekcji i sal w których się odbywają. Zaprowadził mnie do salę z numerem 24 i wszedł do środka. Wszedłem za nim obserwując klasę która była dość duża i miała jasny odcień żółci.

- To będzie twoja klasa – powiedział dyrektor, po czym skierował się w stronę nauczyciela – Proszę się nim zająć Panie Cheng. – Powiedział do niego po czym opuścił klasę.

Skłoniłem się gdy mnie mijał i z przyjaznym uśmiechem na ustach podszedłem do nauczyciela.

- Witaj w naszej szkole, jestem Raesoo Cheng, jeżeli byś czegoś potrzebował lub miał jakieś problemy to możesz z nimi śmiało przyjść do mnie, a na razie usiądź w tej ławce. – powiedział po czym ruchem ręki wskazał mi pustą ławkę w pierwszym rzędzie.

Usiadłem w niej i starałem się skupić na słowach nauczyciela ale nie bardzo mi to wychodziło ponieważ cały czas zastanawiałem się czy z moją nieśmiałością zdołam kogoś poznać i się zaprzyjaźnić co według mnie nie było proste ponieważ miałem strasznie niską samoocenę co wiązało się w głównej mierze z moim wyglądem.

Lekcje minęły mi dość szybko .. no może pomijając to że dwa razy zabłądziłem i raz prawie wpakowałem się w tarapaty ale to nie ma znaczenia .. Chyba. Chcę jak najszybciej dojść do domu i skontaktować się z moim jedynym przyjacielem który niestety musiał zostać w mojej rodzinnej wiosce i nie mógł wyjechać ze mną do stolicy.

Już wychodziłem ze szkoły gdy zza zakrętu doszły do moich uszu wyzwiska. Niepewnie zajrzałem za ścianę szkoły i to co tam ujrzałem nie spodobało mi się.

Zobaczyłem dwóch typków starszych ode mnie o rok. Byli to ci sami którzy prawie wpakowali mnie w tarapaty, automatycznie przeszedł mnie nieprzyjemny dreszcz.

Stali tyłem do mnie więc nie mogli mnie zobaczyć. Próbowałem dojrzeć osobę na którą się tak drom ale oni całkowici ją zasłonili.
- I co myślałeś że nie zauważyłem jak przystawiasz się do mojej laski?! – zapytał jeden z nich. – Myślałeś że ci to popuszczę?! – dodał po czym spojrzał znacząco na drugiego.
- Ale ja się jej tylko pytałem czy pożyczy mi swoje notatki żebym mógł je przepisać i nic poza tym. – załkał chłopak za nimi i lekko się przesunął tak że mogłem go zobaczyć.

Ujrzałem chudego, trochę niższego ode mnie bruneta który wyglądał na przerażonego całą tą sytuacją i najwidoczniej miał już dość. Jeden z napastników popchnął go, a ten jak szmaciana laleczka poleciał na podłogę. W tym momencie postanowiłem interweniować mimo że wiedziałem że moje szanse z nimi kłaniają się ku wielkiemu zeru to nie zwracając na to najmniejszej uwagi ruszyłem w ich stronę.

- Zostawcie go w spokoju! – krzyknąłem chwaląc się w myślach za to że głos mi się nie załamał.

Obaj natychmiast się obrócili w moją stronę a zaraz potem uśmiechnęli się/

- Widzisz to co ja Hiroshi? – powiedział ten co popchnął tamtego chłopaka – Czy to nie ten nowy co dziś cudem nam umknął – dodał po chwili.

- A no rzeczywiście, teraz za to zgrywa wielkiego bohatera próbując obronić tego moczydupka – odpowiedział mu drugi po czym zaczęli iść w moją stronę.

Muszę przyznać że byłem przerażony ale mimo to nie zwolniłem kroku wiedząc że teraz nie ma już odwrotu a poza tym nie mogę zostawić tak tego chłopaka. Nie wiem nawet kiedy podeszli do mnie i jeden złapał mnie tak żebym nie zdołał im uciec.
- To co z nim zrobimy co Kiroshi? – powiedział ten co mnie trzymał.

- No nie wiem ale z tego co pamiętam to obiecaliśmy mu wpierdol no nie? – zapytał ironicznie drugi i uderzył mnie z pięści w brzuch. Skuliłem się z czego oni tylko zaczęli się śmiać.

- Skoro mamy już obu to może niech poznają się lepiej, co ty na to – powiedział Hiroshi i rzucił mną w stronę bruneta.

- Wspaniały pomysł – odpowiedział mu kolega po czym oboje zaczęli nas kopać.

Zacząłem osłaniać głowę i starałem się odbierać również kopniaki skierowane w brunet. Nie wierzyłem, udało mi się. Co prawda on też nieźle oberwał ale potem skupili się na mnie.

- Zrywamy się! – Krzyknął zmęczony Hiroshi – Daliśmy im nauczkę. – dodał po czym starał się odciągnąć Kiroshiego od bruneta.

- Poczekaj, ten oberwał mniej. – wskazał na bruneta którego od nowa zaczął kopać.

- Chodź bo jeszcze coś poważniejszego im zrobimy i znów wylądujemy w sądzie! – zaczął od nowa Hiroshi.

- Okej – odpowiedział mu Kiroshi zrezygnowanym tonem – Tylko jeszcze… - urwał po czym pochylił się do bruneta i walnął go z pięści w twarz.

Ledwo mogłem się przeczołgać do bruneta. Nie zważając na swój stan starałem się podnieść żeby pomóc chłopakowi który mimo że oberwał mniej to wyglądał dużo gorzej ode mnie.

- Nic ci nie jest? – zapytałem go próbując podnieść chociaż do siadu.

- Boooli m-mnie brzuch – powiedział, a po chwili zaczął strasznie kaszleć.

- Gdzie mieszkasz? – kolejne pytanie z mojej strony, wiem że powinienem się nim zająć ale chciałem wiedzieć do kogo jest bliżej.

- 5 przecznic stąd – wymruczał, wiedziałem że sprawia mu to ból więc już o nic nie pytałem.

- Ja mieszkam 4 przecznice stąd także pójdziemy do mnie okej? – spytałem na co on tylko pokiwał głową.

Pomogłem mu wstać i pozwalając mu oprzeć się a mnie poszliśmy w kierunku mojego domu. Ludzie którzy nas mijali trochę dziwnie się patrzyli ale nie wiele mnie to w tej chwili obchodziło. Chciałem jak najszybciej dostać się do domu i obłożyć lodem na całym ciele.

Doszliśmy od godzinie 18:30, mojej mamy jeszcze nie było. Wracała późnymi wieczorami także nie miałem się o co martwić. Zaprowadziłem bruneta po schodach do mojego pokoju po czym zacząłem przeglądać ubrania w mojej szafie. Wyciągnąłem ubrania dla siebie i dla niego, wręczyłem mu je i pokierowałem do ubikacji a sam poszedłem do kuchni po lud.

Nalałem też wody do miski i poszedłem z nią do pokoju gdzie się przebrałem a mundurek włożyłem do pralki.

Z punktu widzenia Donghae:

Lekcje minęły mi spokojnie, na jednej lekcji nie słuchałem więc postanowiłem zapytać koleżankę czy pożyczy mi notatki. Zgodziła się więc je wziąłem i szubko przepisałem po czym dziękując oddałem jej zapiski.

Gdy wracałem do domu dopadło mnie dwóch stanowczo starszych typków ode mnie. Nie miałem bladego pojęcia o co może im chodzić więc jak głupi stałem i patrzyłem to na jednego to na drugiego. Gdy stali i się zastanawiali co powiedzieć ja postanowiłem zacząć.

- Czego ode mnie chcecie? – zapytałem z niewinnym wyrazem twarzy.

Jeden z nich tylko się uśmiechnął, a drugi stał i się na mnie patrzył.
- Gówna pieprzony skurwielu! – wydarł się po chwili o dziwo ten co stał niewzruszony.

Trochę się przestraszyłem gdy ten z uśmieszkiem który teraz tylko się powiększył zaczął do mnie podchodzić. Odruchowo wykonałem kilka kroków w tył.

- I co myślałeś że nie zauważyłem jak przystawiasz się do mojej laski?! – Wydarł się ten co podszedł burzej, a jego kolega podszedł do nas – Myślałeś że ci to popuszczę?! – dodał po czym spojrzał znacząco na swojego towarzysza.

- Ale ja się jej tylko pytałem czy pożyczy mi swoje notatki żebym mógł je przepisać i nic poza tym. – załkałem bezradnie i przesunąłem się trochę żeby nie być pomiędzy nimi.

Byłem tak przerażony że ani mi się śniło krzyczeć bo jak siebie znam to i tak nie zdołał bym nic z siebie wykrztusić. W tej chwili zostałem z ogromną siłą pchnięty na ziemię. Poczułem piekący bul tyłka. Już wiedziałem co będzie dalej.

- Zostawcie go w spokoju! – usłyszałem zza nich zdecydowany głos męski.

Obaj natychmiast obrócili się tyłem do mnie

- Widzisz to co ja Hiroshi? – powiedział ten co mnie popchnął – Czy to nie ten nowy co dziś cudem nam umknął – dodał po chwili.

- A no rzeczywiście, teraz za to zgrywa wielkiego bohatera próbując obronić tego moczydupka – odpowiedział mu drugi po czym zaczęli iść w stronę tego chłopaka.

Był bardzo odważny, ponieważ ruszył w naszą stronę, a gdy i oni skierowali się do niego nie zwolnił kroku. Od razu gdy do niego doszli Hiroshi złapał go mocno żeby nie uciekł.

- To co z nim zrobimy co Kiroshi? – powiedział Hiroshi nadal mocno trzymając chłopaka.

- No nie wiem ale z tego co pamiętam to obiecaliśmy mu wpierdol no nie? – zapytał ironicznie Kiroshi i uderzył go z pięści w brzuch. Musiało zaboleć i to bardzo ponieważ od razu się skulił na co oni zaczęli się śmiać.
- Skoro mamy już obu to może niech poznają się lepiej, co ty na to – powiedział Hiroshi i rzucił chłopakiem w moją stronę a ten opadł z wielkim hukiem.

- Wspaniały pomysł – odpowiedział mu kolega po czym oboje zaczęli nas kopać.

Skuliłem się chcąc bronić twarz i brzuch, ale to niewiele dało. Po chwili ciosy wymierzane we mnie ustały i oboje kopali teraz chłopaka który przyczołgał się do mnie i zaczął mnie osłaniać swoim ciałem.

- Zrywamy się! – Krzyknął zmęczony Hiroshi – Daliśmy im nauczkę. – dodał po czym starał się odciągnąć Kiroshiego ode mnie.

- Poczekaj, ten oberwał mniej. – wskazał na mnie i znów zaczął mnie turbować.

- Chodź bo jeszcze coś poważniejszego im zrobimy i znów wylądujemy w sądzie! – zaczął od nowa Hiroshi.

- Okej – odpowiedział mu Kiroshi zrezygnowanym tonem – Tylko jeszcze… - urwał po czym pochylił się do mnie i walnął mnie z pięści w policzek.

Nie byłem w stanie nawet się podnieść za to mój ‘’ obrońca ‘’ przyczołgał się do mnie bliżej, i z wielkim trudem usiadł.

- Nic ci nie jest? – zapytał próbując podnieść mnie do siadu

- Boooli m-mnie brzuch – powiedziałem, a po chwili zacząłem strasznie kaszleć.

- Gdzie mieszkasz? – kolejne pytanie z jego strony.

- 5 przecznic stąd – wymruczałem z wielkim bólem w klatce piersiowej.

- Ja mieszkam 4 przecznice stąd także pójdziemy do mnie okej? – spytał na co ja tylko pokiwałem głową.

Pomógł mi wstać i pozwalając mi oprzeć się na sobie poszliśmy w kierunku jego domu. Na nic nie zwracałem uwagi, próbowałem jedynie iść jak najwięcej o swoich siłach żeby mu było lżej.

Mijaliśmy wiele domów, aż nie zatrzymaliśmy się przy jednej z furtek. Podniosłem wzrok i moim oczom ukazał się średniej wielkości dom pomalowany na żółto.

Otworzył furtkę, a gdy przez nią przeszliśmy zamknął ją za nami. Gdy doczłapaliśmy się do drzwi otworzył je kluczem i wprowadził mnie do środka.

Wszedłem i ściągnąłem buty. Zaprowadził mnie zielonym korytarzem po schodach i zatrzymał się przy jednych z trzech brązowych drzwi. Otworzył je i usadził mnie na łóżku samemu podchodząc do szafy i grzebiąc w niej.  Pokuj był przytulny, miał niebieskie ściany, średniej wielkości łóżko koło którego stała szafka nocna a na niej budzik i lampka. W rogu pokoju tuż koło okna stał regał po brzegi wypełniony książkami, a koło niego naprzeciwko okna biurko na którym było kilka rzeczy i laptop.

Po chwili wygrzebał z szafy jakieś ubrania i podał mi, pokierował mnie do łazienki i powiedział żebym się przebrał. Weszłem do łazienki, była zwyczajna. Miała wannę, umywalkę, lustro, pisuar i kilka szafeczek. Zacząłem zdejmować z siebie mundurek i zaraz pożałowałem że nie robiłem tego delikatnie. Zwinąłem się gdy okropny ból przeszył moją klatkę piersiową. Powolutku zdjąłem mundurek i założyłem ubrania które mi dał.

Wyszedłem z ubikacji i skierowałem się do jego pokoju. Tam zobaczyłem go już przebranego  z miską koło siebie.

- Dzięki za to że próbowałeś pomóc i za pożyczenie mi ubrań – powiedziałem siadając koło niego na łóżku i kładąc koło siebie brudny mundurek.

- Nie ma za co, a tak w ogóle to nazywam się Lee Hyukjae, a ty? – zapytał rumieniąc się co szybko ukrył obracając się w stronę miski z wodą.

- Lee Donghae.. – powiedziałem z uśmiechem na twarzy – Z której jesteś klasy? – dodałem po krótkim namyśle.

- Drugiej C – Powiedział wykręcając ściereczkę.

- Ja jestem w pierwszej A – powiedziałem przyglądając się temu co robi.
- Mogę? – spytał nieśmiało rumieniąc się na co ja tylko potakująco skinąłem głową.