Koszmarna niespodzianka ( Part 5/? )

Uznałam, że skoro taka aktywność pojawiła się pod ostatnią notką to będę miła i wstawię kolejny rozdział wcześniej i trochę was po rozpieszczam dodając dłuższą notkę ... Mam nadzieję, że się spodoba. Miłego czytania Madzia >^,^<

_________________________________________________________________________________

Po jakimś czasie Ren zaczął niespokojnie się poruszać. Oho Hee miał doskonały plan, który na pewno przysporzy mu trochę rozrywki. W jednej chwili wplótł chude palce dłoni między blond kosmyki Rena i zaczął się nimi bawić. Chłopak czując to poderwał się do góry i spanikowany spojrzał na bruneta.

- Witaj skarbie, a gdzie buziak? – powiedział zalotnie Hee

- Cccco?! … My chyba nie… No wiesz – powiedział zmieszany i zaczął sprawdzać czy mają na sobie ubrania. W końcu to normalne, gdy budzi się w jednym łóżko z kimś z kim nie jest się w związku.

- Jak to nie pamiętasz? Przecież było tak cudownie. – odpowiedział smutnym głosem układając usta w podkówkę.

Ren spanikowany wyskoczył z łóżka. Był roztrzęsiony, przecież to niemożliwe. On nie mógł…

- Nie uciekaj mi. Chodź się pomiziamy. – przerwał rozmyślania blondyna i uśmiechnął się dumny z siebie gdy chłopak cały czerwony na twarzy wbiegł do ubikacji i zamknął się od środka. Wstał przeciągając się i z wielkim bananem na twarzy podszedł do pomieszczenia, które obecnie okupował Ren.

- Jak skończysz to zejdź na dół zrobię śniadanie – powiedział i odszedł w akompaniamencie wyzwisk młodszego.

Taaak to jest życie. Od razu tak jakoś mu lepiej. Zszedł do kuchni gdzie jak się spodziewał spotkał swoją gosposię. Jest to przemiła kobieta w średnim wieku, ma krótkie do ramion czarne włosy poznaczone już  gdzieniegdzie siwymi pasmami. Kim traktuje ją jak ciocię. Często się jej radzi i opowiada o swoich smutkach. Kobieta słucha go wtedy z przejęciem i doradza co powinien zrobić. Ta kobieta jest jedną z nielicznych osób do których ma szacunek.

- Dzień dobry ciociu

- Dzień dobry Heechul. Mogę wiedzieć, co to się stało, że jest czysto? – odparła z uśmiechem kobieta

- Można powiedzieć, że wracam do żywych

- Rozumiem – zaśmiała się – Jeszcze jedno.. Co to za krzyki i wyzwiska od samego rana?

- Jakby się nad tym zastanowić to… - pomyślał przez krótką chwilę - Tak, można to zaliczyć do drobnych żartów z kolegi – dokończył po czym odwrócił się w stronę drzwi skąd dobiegało tupanie Rena po schodach – Oho, zaraz się zacznie

- Jeżeli to co mówisz jest prawdą to cię uduszę, potem wypatroszę i dam psom do jedzenia! – dobiegł głos Rena, a po chwili i on się pojawił

Widząc w pomieszczeniu kobietę zarumienił się po czym ukłonił witając. Zarówno Hee jak i gosposia parsknęli śmiechem. Ren speszony nie wiedział co teraz.

- Dobrze chłopcy, to ja wam nie przeszkadzam. Tu macie kanapki, a ja wychodzę – powiedziała kładąc talerz na stole i na odchodnym zmierzwiła włosy brunetowi.

Gdy tylko dało się usłyszeć zamykane drzwi blondyn wybuchł dając upust emocjom.

- Dlaczego mi nie powiedziałeś, że ktoś jest w domu co? I co ty sobie w ogóle myślisz? Żeby wykorzystywać pijanych chłopców – prychał Ren

- Chcę ci przypomnieć, że jestem od ciebie starszy, a do osoby starszej należy się zwracać z szacunkiem. Nie przerywaj mi – powiedział widząc, że blondyn już otwiera buzię aby coś powiedzieć – No.. a teraz słuchaj, zacznijmy od tego, że zabawa mi się znudziła więc mogę ci powiedzieć, że nic się między nami nie wydarzyło, a do mojego łóżka przyszedłeś najprawdopodobniej jak już spałem – powiedział uśmiechając się wrednie

- ŻE CO?! – wydarł się wkurzony chłopak

- Spokojnie, jeszcze jedno… Wiesz czego się dowiedziałem dzięki tej zabawie? – spytał czerwonego ze złości chłopaka – Dowiedziałem się, że jeszcze nie miałeś w sobie. Jakbyś miał to byś wiedział, że teraz dupa by ci z bólu odpadała. – Dokończył i zaczął zwiewać przed blondynem biegnącym w jego kierunku z patelnią.

O tak, to jest to co Hee kocha najbardziej. Doprowadzać ludzi do furii. Czy jest coś lepszego od patrzenia jak w jednej chwili cała twarz robi się czerwona, a ciało zaczyna trząść się z nadmiaru negatywnych emocji? Oczywiście, że nie, no bynajmniej dla bruneta, który obecnie z wielkim bananem na twarzy uciekał przed patelnią, a w tle słyszał wyzwiska kierowane do nikogo innego jak do niego.  

Gdy emocje blondyna nieco opadły, a on sam przetrawił to co właściwie wyczyniał spalił wielkiego buraka. Przecież nie był u siebie. Stop.. Jeszcze raz, po pierwsze nie był u siebie, po drugie był tu pierwszy raz, a po trzecie ganiał właściciela domu z patelnią. Czy to nie jest dziwne? Raczej tak, ale co ma poradzić na to, że przy Heechulu czuje się niesamowicie swobodnie mimo, że brunet jest niesamowicie wredny.

- Halo, tu ziemia. Proszę wypierdalać z kosmosu – doszło do niego

Zamrugał kilkakrotnie po czym odskoczył widząc jak mała przestrzeń jest między nimi.

- Nooo nareszcie, już myślałem, że na dobre się zawiesiłeś – powiedział rozbawiony

- Bardzo zabawne, tak zmieniając temat, to co się stało z moimi ubraniami?

- Ach no tak, pewno schną, ciocia to znaczy pani Cho pewnie je wywiesiła – powiedział odbierając patelnię od Rena i kierując się z nią do kuchni.

Zasiedli do stołu i zaczęli jeść kanapki. Byli tak pochłonięci zajadaniem, że nawet nie usłyszeli jak ktoś wszedł do domu, zupełnie jak dzieci przed telewizorem.

- Smacznego – usłyszeli męski głos i oboje podskoczyli przestraszeni obrzucając nienawistnym spojrzeniem stojącego w drzwiach Siwona, któremu najprawdopodobniej spodobała się ich reakcja. Skąd ta pewność? Może stąd, że stał z wielkim wyszczerzem na twarzy?

- Yah czemu nas straszysz? Nie wiesz, że nie wchodzi się do czyjegoś mieszkania bez pozwolenia, a drzwi wejściowe służą do tego, aby w nie zapukać i poinformować właściciela, że przyszło się go odwiedzić?

- Hyung to nie jest czyjeś mieszkanie, to twoje mieszkanie, a co do drzwi wejściowych to sądzę po nazwie, że służą do wchodzenia – powiedział dumny z siebie, a Ren już nie wytrzymał i parsknął śmiechem

- I z czego się śmiejesz? Lepiej wracaj do jedzenia – burknął Hee do blondyna

- Ekhem… Może by tak trochę kultury co? – upomniał się Siwon, a Hee dopiero po chwili zakapował o co chodziło przyjacielowi

- No tak.. Ren to jest Siwon czyli Siwy, Siwon to Ren. No – klasnął w ręce – to skoro formalności mamy za sobą, to czas przejść o poważnych tematów. Mianowicie, gdzie dziś idziemy? Można by trochę popić. – zagadnął, a widząc minę Rena, który najprawdopodobniej przypomniał sobie ‘prezent’ wybuchnął śmiechem.

- Hyung ty to tylko o jednym co? No ale trzeba ci przyznać, popijawa się przyda, przecież trzeba jakoś przystosować tego młodziaka do naszego trybu życia. Zwłaszcza skoro już jest w naszej ‘paczce’ – odpowiedział mu Siwy po czym zaczęli się zastanawiać, do którego klubu pójść.

Przecież w jednym przesiadywać w kółko nie będą. To jak noszenie drugi dzień tego samego. Jednym słowem dla modela coś niewyobrażalnego.